RAM veya Rasgele Erişim Belleği, herhangi bir modern bilgisayarın inanılmaz derecede önemli bir parçasıdır. Bir bilgisayarın CPU (merkezi işlem birimi) iş yapmak için veri ve talimatlara ihtiyacı var. Bu bilginin bir yerde saklanması gerekiyor. “Bir yere” bilgisayar belleği denir.
Her biri kendi avantajları ve dezavantajları olan çeşitli RAM belleği türleri vardır. CPU'larda, “önbellek” olarak bilinen çok az miktarda bellek bulunur. Bu bellek inanılmaz derecede hızlı ve aslında CPU'nun bir parçası. Ancak, çok pahalıdır ve bu nedenle bilgisayarın birincil belleği olarak kullanılamaz.
RAM'in devreye girdiği yer burasıdır. RAM, bir bellek veriyoluna bağlı silikon bilgisayar çipleri şeklinde gelir. CPU üzerindeki önbellek aslında bir RAM şeklidir, ancak terim genellikle kullanıldığında, CPU dışında kalan bu bellek yongalarını ifade eder.
Bir bellek yolu basit CPU ve RAM arasında bilgi taşıyan özel bir devre kümesi. İşletim sistemi, CPU’nun gereksinimlerine hazırlanırken, sistemin daha yavaş mekanik veya katı hal sabit sürücü ından bilgi taşır. Örneğin, bir video oyunu “yüklenirken”, veriler sabit sürücüden RAM'e taşınır.
Bir benzetme olarak, RAM'i bir masanın üstü ve çekmeceleri sabit sürücü olarak düşünün , seninle CPU olarak hareket ediyorsun. Masanın üzerindeki öğelerle çalışmak hızlı ve kolaydır, ancak yalnızca çok fazla alan vardır. Bu, işleri masa yüzeyi ve çekmeceler arasında istediğiniz gibi taşımanız gerektiği anlamına gelir.
Bilgisayarlar, akıllı telefonlar, oyun konsolları ve bugün kullanılan her türlü bilgisayar aygıtının bir tür RAM. Her birinin üzerinden geçip, nasıl çalıştığını ve ne için kullanıldığını açıklayacağız. Özellikle, aşağıdaki RAM türlerini karşılayacağız:
In_content_1 tümü: [300x250] / dfp: [640x360]->Bu saçma sapan gibi görünüyorsa endişelenme. Kısa bir süre sonra her şey çok netleşecek.
SRAM - Statik Rasgele Erişim Belleği
İki ana RAM türünden biri olan SRAM, bilgiyi korumak için" yenilenmesi "gerekmediğinden özeldir. şu anda saklıyor. Devreler arasında akan güç olduğu sürece, bilgi olduğu yerde kalır.
SRAM, birkaç transistörden (4-6) üretilmiştir ve doğası sayesinde inanılmaz derecede hızlıdır. Ancak nispeten karmaşık ve pahalıdır, bu yüzden hiper-hızlı önbellek belleği olarak hizmete giren CPU'larda bulabilirsiniz.
Ayrıca, verilerin hızlı bir şekilde taşınması gereken ancak darboğazı bulunan küçük miktarlarda SRAM önbelleği de vardır. Sabit sürücü tamponları bu kullanım durumunun iyi bir örneğidir. Bir cihazın çevresinde daha fazla veri olması gerektiğinde, aktarımın pürüzsüz hale gelmesine yardımcı olacak bazı SRAM'lerin olma olasılığı vardır.
DRAM - Dinamik Rasgele Erişim Belleği
DRAM, diğergenel türüdür RAM tasarımı. DRAM belleği, transistörler ve kapasitörler kullanılarak oluşturulmuştur. Her bir hafıza hücresini yenilemezseniz, içeriğini kaybeder. Bu nedenle “statik” yerine “dinamik” olarak adlandırılır.
DRAM, SRAM'den daha yavaştır, ancak sabit sürücüler gibi ikincil depolama aygıtlarından çok daha hızlıdır. Aynı zamanda, SRAM'den çok daha ucuzdur ve bilgisayarlarda ana RAM çözümü olarak birden fazla gigabaytlık DRAM bulundurması normaldir.
SDRAM - Senkron Dinamik Rasgele Erişim Belleği
Bazı insanlar SDRAM’ın SRAM ve DRAM’in bir karışımı olduğunu düşünüyor, ama değil! Bu, CPU saatiyle senkronize edilmiş DRAM'dir.
DRAM modülü, veri girişi taleplerine cevap vermeden önce CPU'yu bekleyecektir. Eşzamanlı doğası ve SDRAM belleğinin bankalar halinde nasıl yapılandırıldığı sayesinde CPU aynı anda birden fazla talimatı yerine getirerek genel performansını önemli ölçüde arttırır.
SDRAM, günümüzde çoğu bilgisayarda kullanılan ana RAM türünün temel şeklidir. SDR SDRAM veya Tek Veri Hızı Senkron Dinamik Rasgele Erişim Belleğiolarak da bilinir. Temelde günümüzde bilgisayarlarda kullanılan aynı bellek türü olmasına rağmen, vanilya SDR biçimi hemen hemen eskidir, bunun yerine listemizdeki bir sonraki RAM türü kullanılır.
Çift Veri Hızı Senkron Dinamik Rastgele Erişim Belleği
Bilmeniz gereken ilk şey, çok sayıda DDR belleğinin olmasıdır. Geçmişe dönüşte DDR 1 olarak adlandırdığımız ilk nesil SDRAM'ın hızını, okuma ve yazma işlemlerinin saat döngüsünün doruk ve zirvesinde olmasına izin vererek iki katına çıktı.
DDR2, DDR3 ve bugün DDR4 Bu ilk nesil DDR'de üssel olarak iyileşme sağladı. Bu bellek modüllerinin performansı Saniyede Mega Transferlerveya “MT / S” cinsinden ölçülür. Bir mega transfer aslında bir milyon saat döngüsünün eşdeğeridir. En hızlı ilk nesil DDR yongaları 400 MT / s yapabilir. DDR4 3200MT / s kadar hızlı olabilir!
GDDR SDRAM - Grafik Çift Veri Hızı Rasgele Erişim Belleği
GDDR şu anda altıncı nesilde oturuyor ve neredeyse yalnızca bir GPU’ya bağlı (grafik işlem birimi) bulundu ) bir video kartında veya oyun konsolu. GDDR normal DDR ile ilgilidir, ancak grafik kullanım durumları için tasarlanmıştır. Düşük gecikmeyle daha az ilgilenirken, büyük miktarda bant genişliğini vurgulamak.
Başka bir deyişle, bu bellek normal SDRAM kadar hızlı yanıt vermez, ancak yanıt verdiğinde bir kerede daha fazla bilgi taşıyabilir. Bir sahneyi oluşturmak için birçok gigabayt doku verisinin akışa ihtiyaç duyduğu grafik uygulamaları için mükemmeldir ve az miktarda gecikme süresi gerçek bir sonuç vermez.
İsmine rağmen, GDDR normal olarak kullanılabilir. sistem RAM'i. Örneğin, PlayStation 4, geliştiricilerin istedikleri gibi bölebileceği ve CPU ve GPU'ya bölümleri gerektiği gibi ayırarak tek bir GDDR bellek havuzuna sahiptir.
HBM - Yüksek Bant Genişliği Belleği
GDDR'in bir rakibi var AMD tarafından üretilen sınırlı sayıda ekran kartına sahip olan HBM hafızası biçiminde. Şu anda en son sürüm HBM 2'dir, ancak GDDR'yi destekleyip desteklemeyeceği kesin değildir.
Bellek performansının en önemli kısmı, belirli bir miktarda kaydırılabilecek toplam veri miktarıdır. saati. Bunu yapmanın bir yolu, çok hızlı bir bellek yapmaktır. Toplam bant genişliğini iyileştirmenin diğer bir yolu da “boru” verilerini daha geniş bir şekilde itiliyor hale getirmektir.
HBM belleği, GDDR'den daha düşük ham saat frekanslarında çalışır, ancak benzersiz bir 3B yığın yonga tasarımı kullanır Veriler için çok geniş bir fiziksel yol ve sinyallerin gitmesi için daha kısa mesafeler sağlar. Sonuçta GDDR'ye kıyasla toplam bant genişliğine sahip ancak daha az gecikmeli bir bellek çözümü var.
HBM ile ilgili sorun, karmaşık olması ve fiziksel tasarımı sayesinde henüz elde edilememesi GDDR ile önemsiz olan kapasiteler. Bu sorunların sonunda aşılması durumunda, GDDR'nin yerine geçebilir, ancak bunun olacağının garantisi yoktur.
Anılar İçin Teşekkürler!
RAM'in herhangi bir bilgisayarın temel bir bileşeni olduğu ve yanlış gittiğinde zor olabileceği açık olmalıdır. Sorunun gerçekte ne olduğunu bulmak için.
Sonuçta, burada bir hileli uç veya sisteminizi çok dengesiz hale getirebilir veya rastgele rastlantısal çökmelerin gerisinde kalabilir. Bu yüzden ne zaman anlaşılmaz bir istikrar probleminiz varsa, daima hatalı RAM belleği için test gerekir.
Bir gün RAM'in ötesine geçebiliriz, ancak öngörülebilir gelecek için bu bilgisayar performans bulmacasının önemli bir parçası olacak, bu yüzden onu da tanıyabiliriz.