Linux 'in kısayolları yoktur ancak Sembolik Bağlantılar veya genellikle adlandırıldığı şekliyle Sembolik Bağlantılar vardır. Peki sembolik bağlantılar tam olarak nedir? Peki nasıl bir tane yaratırsınız? Hadi öğrenelim.
Komutları bir Ubuntu kurulumu üzerinde deneyeceğiz, ancak sözdizimi tüm Linux dağıtımları üzerinde de aynı şekilde çalışıyor. İlginçtir ki sembolik bağlantılar bir Mac PC'de de oluşturulabilir.
Sembolik Bağlantılar Nedir?
Bir dosyaya birden fazla konumdan erişebilmek istiyorsanız, onu kopyalamak iyi bir çözüm değildir. Disk alanını boşa harcıyorsunuz, ayrıca birden fazla dosya olması nedeniyle değişiklikleri izlemeyi zorlaştırıyorsunuz.
GUI tabanlı bir işletim sisteminde kısayollar oluşturarak bu durumun üstesinden gelirsiniz. CUI tabanlı bir işletim sistemi için (herhangi bir Linux dağıtımı gibi) yanıt bir sembolik bağlantıdır. Microsoft Windows bile bazı durumlar 'teki sembolik bağlantılardan yararlanabilir.
Bir sembolik bağlantı veya sembolik bağlantı, tamamen farklı bir dosya sistemi veya bölümde olsa bile yalnızca başka bir dosyaya veya dizine işaret eden bir dosyadır. Sembolik bağlantıyı açmak, aynı orijinal dosyaya erişmenizi sağlar; tüm değişiklikler ana dosyaya da yansıtılır.
Bu aynı zamanda izinler için de geçerlidir; bir sembolik bağlantı dosyasının izinlerini değiştirmek için mod kullanmak aslında hedef dosyanın izinlerini değiştirir.
Sembolik Bağlantı Türleri
Sembolik bağlantılar aynı zamanda yumuşak bağlantılar olarak da bilinir. Adından da anlaşılacağı gibi Linux'taki tek dosya bağlama sistemi türü değildir. Sabit bağlantılar belirli senaryolarda sembolik bağlantılara alternatif olarak kullanılabilir ancak bir takım kısıtlamalarla birlikte gelir.
Öncelikle,sabit bağlantılaraynı dosya numarası 'ye işaret eden dosya adlarıdır. Bu onları depolama ve erişim hızı açısından çok verimli hale getirirken aynı dosya sistemindeki veya bölümdeki dosyalarla da sınırlandırır. Ayrıca Linux'ta klasör erişimi nasıl çalışır? tuhaflığı nedeniyle, dizinler için de sabit bağlantıları kullanamazsınız.
Öte yandanYumuşak bağlantılar veya Sembolik bağlantılarise daha çok masaüstü kısayollarına benzer. Her yazılım bağlantısı aslında orijinal veriye doğrudan bağlanmadan, ona işaret eden küçük bir dosyadır. Bu, yazılım bağlantılarının herhangi bir kısıtlama olmaksızın diğer bölümlerdeki ve dosya sistemlerindeki dosyalara ve dizinlere kolayca işaret edebileceği anlamına gelir.
Sabit Bağlantılar ve Yumuşak Bağlantılar – Hangi Tür Kullanılmalı?.
Yumuşak bağlantılar, herhangi bir kısıtlama olmaksızın birden fazla dosya sistemindeki hem dosyalarda hem de dizinlerde kullanılabildiğinden, bağlantıların en çok yönlü biçimidir. Peki o zaman neden sıkı bağlantılarımız var? Sembolik bağlantılara göre size herhangi bir avantaj sağlıyorlar mı?
Kağıt üzerinde sabit bağlantılar daha verimlidir. Aynı inode'ları kullandıkları için ek disk alanı kaplamazlar ve yazılım bağlantılarına göre çok daha hızlı erişilebilirler. Bu nedenle birçok sistem yöneticisi mümkün olduğunca sabit bağlantıları kullanmanızı önerecektir.
Ancak sembolik bağlantı kullanmanın dezavantajları minimum düzeydedir. Modern bilgisayarlar özellikle birkaç kilobaytlık ekstra depolamayı pek umursamazlar ve sistemi milyonlarca yumuşak bağlantıyla doldurmadığınız sürece ek dosya boyutunun pek önemi yoktur.
Sembolik Bağlantılar Oluşturma
Sembolik bağlantılar – daha doğrusu genel olarak dosya bağlantıları – ln komutu kullanılarak oluşturulur. Varsayılan olarak komut sabit bağlantılar oluşturur. Sembolik bir bağlantı oluşturmak için -s işaretini ln komutuna eklemeniz gerekir.
Sözdizimi yeterince basittir. ln komutu iki parametre alır: bağlanılacak dosyanın (veya klasörün) yolu ve oluşturulacak bağlantı dosyasının yolu.
Bunun gibi:
ln -s user_names.txt adları
Bu, kullanıcı_adları metin dosyasına bağlı adlar adı verilen bir sembolik bağlantı oluşturacaktır. Sembolik bağlantının gerçekten oluşturulup oluşturulmadığını görmek için ls komutunu kullanmanız yeterlidir.
Gördüğünüz gibi, Ubuntu farklı dosya kategorileri için farklı renkler gösterir; dizinler koyu maviyle gösterilir ve sembolik bağlantılar daha açık mavi renktedir (aslında camgöbeği).
Klasör için bir sembolik bağlantı oluşturmak için de aynı sözdizimini kullanabiliriz:
ln -s örnekleri example_folder
Diğer dizinlerdeki dosya ve klasörlere sembolik bağlantılar oluşturmak için bunların tam yolunu kullanmanız yeterlidir. Örneğin:
ln -s örnekler/example3.txt uzak_örnek
Sembolik Bağlantıların Sınırlamaları
Sembolik bağlantılar, sisteminizdeki dosyaları kopyalamaya gerek kalmadan bağlamanın harika bir yoludur, ancak bunların da kendi sınırlamaları vardır. Evet, yumuşak bağlantılar sabit bağlantılara göre daha az kısıtlayıcı olsa da yine de akılda tutulması gereken bazı şeyler var..
Öncelikle ln komutu aslında oluşturulan bağlantıları doğrulamaz. Bu, aslında var olmayan bir dosya adını girebileceğiniz ve herhangi bir hata almayacağınız anlamına gelir. Bağlantıyı onaylamanın tek yolu, onu kullanmayı denemek ve doğru dosyaya yönlendirip yönlendirmediğini görmektir.
İkinci olarak, sembolik bağlantıya erişim veya izinlerin değiştirilmesi orijinal dosyanın özelliklerini değiştirirken, aynı durum dosya silme için geçerli değildir. Bağlantılı dosyayı veya dizini etkilemeden güvenli bir şekilde sembolik bağlantıyı kaldır yapabilirsiniz.
Linux'ta Sembolik Bağlantılar Oluşturma
Sembolik bağlantılar oluşturmak için terminali kullanmanın en büyük sıkıntısı, çeşitli dizinlere dağılmış önemli dosyalara erişmenin zorluğudur. Akıllı çözüm, bu tür dosyalara masaüstü kısayolları gibi, ana dizininizden sembolik bağlantılar oluşturmaktır.
Ve sabit bağlantıların aksine, sembolik bağlantılar, farklı bölümlerdeki ve dosya sistemlerindeki dizinlere veya dosyalara bağlanmak için bile herhangi bir kısıtlama olmaksızın kolayca oluşturulabilir. Bunun aynı zamanda bir sembolik bağlantının var olmayan bir dosyaya işaret edebileceği anlamına da geldiğini unutmayın; dosyanın var olup olmadığını doğrulamak için bağlantıya erişmeyi denemeniz gerekecektir.
.